Mία μέρα πριν λήξει η προθεσμία, oλοκλήρωσα επιτέλους τη σύνθεσή μου για την πρόκληση του Νοεμβρίου του scrapbooking.gr που είχε το εξής ιδιαίτερο θέμα:
Αυτό τον καιρό είμαστε μάρτυρες σε σημαντικά γεγονότα που αναμφίβολα θα αποτελέσουν αντικείμενο μελέτης από την ιστορία.
Όλοι έχουμε επηρρεαστεί σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό από την όλη κατάσταση και έχουν δημιουργηθεί έντονα συναισθήματα.
Σάς καλούμε να εκφράσετε αυτά τα συναισθήματα μέσα σε μία δημιουργία σας.
"Φωτογραφίστε" το σκηνικό γύρω σας και τον εαυτό σας μέσα σε αυτό, σε μία σύνθεση.
Αυτό τον καιρό είμαστε μάρτυρες σε σημαντικά γεγονότα που αναμφίβολα θα αποτελέσουν αντικείμενο μελέτης από την ιστορία.
Όλοι έχουμε επηρρεαστεί σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό από την όλη κατάσταση και έχουν δημιουργηθεί έντονα συναισθήματα.
Σάς καλούμε να εκφράσετε αυτά τα συναισθήματα μέσα σε μία δημιουργία σας.
"Φωτογραφίστε" το σκηνικό γύρω σας και τον εαυτό σας μέσα σε αυτό, σε μία σύνθεση.
Φτιάξτε ένα μονοσέλιδο ή δισέλιδο, που θα αφορά την επικαιρότητα όπως τη ζείτε. Βάλτε το δικό σας τίτλο στα δρώμενα.
Ενσωματώστε δικά σας σχόλια, αποκόμματα από εφημερίδες και περιοδικά, φωτογραφίες.
Η σύνθεση πρέπει να περιλαμβάνει και τυχόν σημαντικά γεγονότα που αφορούν εσάς προσωπικά.
Στοιχεία της δικής σας επικαιρότητας που πρέπει να έχουν τη θέση τους σε αυτή τη σύνθεση.
Έκανα λοιπόν μια δισέλιδη σύνθεση
Ελλάδα: Xθες, σήμερα, αύριο
Η αριστερή σελίδα
Ήταν πραγματική πρόκληση, ήταν κάτι τελείως διαφορετικό απο τα συνηθισμένα. Ήταν σίγουρο πως δε θα χρησιμοποιούσα glitter, ούτε στρας, ούτε ροζ πεταλούδες! Μια τέτοια σύνθεση δεν ''έπαιρνε'' βέβαια λαμπερό στολισμό, γι' αυτό και ήταν δύσκολο να αναδειχτεί. Χρησιμοποίησα γήινα, μάλλον μουντά χρώματα, για να ταιριάξουν με την ατμόσφαιρα και με τα υπέροχα χαρτιά. Αριστερά μια Καρυάτιδα, δεξιά ένας παλιός χάρτης της Ελλάδας. Για την ακρίβεια, είναι οι δύο πλευρές το ίδιου χαρτιού. Πήρα δύο φορές το ίδιο χαρτί, για να αξιοποιήσω και τις 2 πλευρές του. Έδεσα τα δύο φύλλα με σπάγγο, για να θυμίζει παλιό βιβλίο.
Ο τίτλος της σύνθεσης είναι το χθες, το σήμερα και το αύριο στην Ελλάδα. Τοποθέτησα καποια χαρακτηριστικά κάθε εποχής.
Η σημαία μας ανήκει σε όλες τις εποχές.
Το χθες έχει τη δραχμή (το κατοστάρικο), τον Παρθενώνα και τον Καραϊσκάκη.
Το σήμερα
Το αύριο
Δεν ξέρω αν σας αρέσει αυτή η σύνθεση! Εγώ όμως ευχαριστήθηκα τη δημιουργία της και στο μέλλον θα προσπαθήσω ξανά να κάνω κάτι σε τέτοιο ύφος.
Φιλιά!
Σάντυ
Ενσωματώστε δικά σας σχόλια, αποκόμματα από εφημερίδες και περιοδικά, φωτογραφίες.
Η σύνθεση πρέπει να περιλαμβάνει και τυχόν σημαντικά γεγονότα που αφορούν εσάς προσωπικά.
Στοιχεία της δικής σας επικαιρότητας που πρέπει να έχουν τη θέση τους σε αυτή τη σύνθεση.
Έκανα λοιπόν μια δισέλιδη σύνθεση
Ελλάδα: Xθες, σήμερα, αύριο
Η αριστερή σελίδα
Η δεξιά σελίδα
Ήταν πραγματική πρόκληση, ήταν κάτι τελείως διαφορετικό απο τα συνηθισμένα. Ήταν σίγουρο πως δε θα χρησιμοποιούσα glitter, ούτε στρας, ούτε ροζ πεταλούδες! Μια τέτοια σύνθεση δεν ''έπαιρνε'' βέβαια λαμπερό στολισμό, γι' αυτό και ήταν δύσκολο να αναδειχτεί. Χρησιμοποίησα γήινα, μάλλον μουντά χρώματα, για να ταιριάξουν με την ατμόσφαιρα και με τα υπέροχα χαρτιά. Αριστερά μια Καρυάτιδα, δεξιά ένας παλιός χάρτης της Ελλάδας. Για την ακρίβεια, είναι οι δύο πλευρές το ίδιου χαρτιού. Πήρα δύο φορές το ίδιο χαρτί, για να αξιοποιήσω και τις 2 πλευρές του. Έδεσα τα δύο φύλλα με σπάγγο, για να θυμίζει παλιό βιβλίο.
Ο τίτλος της σύνθεσης είναι το χθες, το σήμερα και το αύριο στην Ελλάδα. Τοποθέτησα καποια χαρακτηριστικά κάθε εποχής.
Η σημαία μας ανήκει σε όλες τις εποχές.
Το χθες έχει τη δραχμή (το κατοστάρικο), τον Παρθενώνα και τον Καραϊσκάκη.
Το σήμερα
έχει φωτογραφίες από διαδηλώσεις μέσα σε καπνογόνα
έχει επίσης το ευρώ
Η δική μου επικαιρότητα μέσα στη σύνθεση είναι η γέννηση του γιου μου 2 χρόνια πριν. Γι' αυτό και επέλεξα να βάλω μια φωτογραφία που τραβήχτηκε μια μέρα πριν γεννήσω.
Μέσα στο γενικό χαμό γεννάμε τα παιδιά μας και αντλούμε ευτυχία. Ωστόσο έβαλα τη φωτογραφία του γιου μου συμβολικά μέσα σε κλουβί, για να συμβολίσω το μέλλον που θέλουν να του ορίσουν, σε εκείνον, σε όλα τα παιδιά, σε όλους μας. Πουλιά κλεισμένα σε κλουβιά μας θέλουν, βουβά στρατιωτάκια..
έχει μια αγαπημένη μου φωτογραφία, που τραβήχτηκε στη διαδρομή του ταξιδιού μας στη Σαμοθράκη το 2006. Ο άντρας μου είναι καλλιτέχνης στις φωτογραφίες! Ταϊζω έναν όμορφο γλάρο με φόντο τι άλλο, το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσάς μας.
Είμαστε όλοι πουλιά και πρέπει να ανοίξουμε τα φτερά μας! Αυτό είναι και το αισιόδοξο μήνυμα που θέλω να δώσω στη σύνθεσή μου. Ο Έλληνας δεν υπομένει το ζυγό, είναι άπιαστο πουλί. Απλώς ανοίγει τα φτερά του και πετάει...
Το journaling
Φιλιά!
Σάντυ
πολύ καλό !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΠραβο συγχαρητηρια !!!!
Σαντυ ειναι υπεροχη η συνθεση!!!!Εξαιρετικη!!!!Κατερινα(bebua)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαντυ ,η συνθεση ειναι πολυ καλη. εχω μονο μια ενσταση ,νομιζω οτι η φωτογραφια σου , μια μερα πριν γεννησεις ,δεν ηταν η καταλληλοτερη :δε φαινεται τοσο η κοιλια σου ,οσο το προσωπο σου.μπορουσες να βρεις και καλυτερες .αλλα εν πασει περιπτωσει η συνθεση ειναι πολυ καλη.ειμαι αυστηρη λιγο;-) οσο χρειαζεται ,για να βελτιωνονται οι μαθητες χαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήη Νηπιαγωγος
καλη τυχη στο διαγωνισμο!!!!!!!!!!!!!!!!!λογικα ,καλα θα πας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω μείνει άφωνη!!! Ασύλληπτη ιδέα. Συγχαρητήρια για ακόμη μια φορά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣάντυ πολύ ωραία τα συνδίασες όλα!!! αυτή τη πρόκληση ήταν λιγο δύσκολη αλλά εσύ τα κατάφερες πολύ καλά!! μ αρέσει η αισιοδοξία που "βγάζει" η τελευταία φωτογραφία.καλή επιτυχία!! Πέρνα απο το blog μου μια βόλτα σε περιμένει ένα βραβείο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις αγγίξει πολλά θέματα και περνάς πολλά μηνύματα!!!!!μπράβο σου!!!!καλημέρα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή